Terapia w komorze hiperbarycznej ma znaczący wpływ na organizm. W związku z czym istnieją schorzenia i przesłanki, które w sposób bezwzględny wykluczają możliwość korzystania z komory hiperbarycznej.
Do bezwzględnych przeciwwskazań w zastosowaniu HBOT należy:
odma samoistna
rozedma z retencją CO 2
wrodzona sferocytoza
padaczka (epilepsja)
wszelkie zabiegi chirurgiczne – jeśli zostały wykonane w okresie krótszym niż 3 miesiące od dnia wizyty
gorączka powyżej 38 stopni w dniu wizyty
wszczepiony aparat słuchowy
rozrusznik serca
ostre stany zapalne uszu (w dniu wizyty)
zapalenie nerwu wzrokowego (w dniu wizyty)
zaćma (w dniu wizyty)
stan wskazujący na spożycie alkoholu lub środków odurzających
ciąża (niezależnie od stadium).
Pozostałe czynniki są względne jednak pacjent powinien skonsultować się z lekarzem prowadzącym. Ostateczna decyzja należy do specjalisty. Do przeciwwskazań względnych należą:
klaustrofobia
przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP)
astma
rozedma płuc
dysfunkcja trąbki Eustachiusza
gorączka do 38 stopni (w dniu seansu)
zapalenie górnych dróg oddechowych
aparat słuchowy z możliwością ściągnięcia (aparat należy bezwzględnie zdjąć przed rozpoczęciem seansu).
Aktualnie przyjmowanie leków:
Bleomycyny
Cisplatyny
Doksorubicyny
Sulfamylonu;
Disulfiramu
Mafenide Acetale
Istotne jest jednak aby pomimo wyżej określonej listy schorzeń bezwzględnych i względnych, decyzję o rozpoczęciu tlenoterapii hiperbarycznej każdorazowo uzgodnić z lekarzem prowadzącym. To właśnie lekarz prowadzący, znający konkretny przypadek jest w stanie zadecydować o celowości i braku przeciwwskazań do rozpoczęcia tlenoterapii.